بررسی سیاست خارجی روسیه بر اساس نظریۀ سیاست قدرت‌های بزرگ مرشایمر (2018-2012)

از مهم‌ترین هدف‌های سیاست خارجی روسیه در دوران ریاست جمهوری پوتین تلاش برای احیا و بازگشت به جایگاه ابرقدرتی اتحاد شوروی بوده است. برای دستیابی به این هدف، پوتین به‌عنوان رئیس جمهوری روسیه و بالاترین مقام اجرایی این کشور و در راستای عملیاتی‌کردن شعارهای انتخاباتی خود مبنی بر ایجاد روسیۀ بزرگ و دولت قدرتمند روسی در سیاست خارجی پیگیر اقدام‌ها و راهبردهایی بوده است که نشان‌دهندۀ تهاجمی‌بودن سیاست روسیه در عرصۀ روابط بین‌الملل و تلاش برای بیشینه‌سازی قدرت این کشور است. در همین زمینه، برای فهم کامل اقدام‌های رفتاری روسیه در عرصۀ سیاست خارجی در دوران ریاست جمهوری پوتین در سال‌های 2012 تا 2018 در این نوشتار بر آنیم تا بر اساس چارچوب نظری مرشایمر نظریه‌پرداز نوواقع‌گرای تهاجمی در باب رفتار قدرت‌های ‌بزرگ، سیاست خارجی این کشور را بر اساس شاخص‌های ‌مورد نظر وی بررسی کنیم. از مهم‌‌ترین این شاخص‌ها‌ می‌‌توان به راهبرد جنگ، اتحاد و ائتلاف، آتش‌بیاری معرکه یا تلاش برای هژمون‌شدن منطقه‌ای ‌از راه ایجاد منطقه‌گرایی‌های ‌جدید و مدیریت تولید معانی جدید جمعی منطقه‌ای ‌اشاره کرد. در کنار این راهبرد‌ها باید به تلاش برای افزایش قدرت درونی روسیه (موازنۀ درونی قدرت در دو بعد افزایش قدرت اقتصادی و نظامی) نیز اشاره کرد. این نوشتار تحلیلی- توصیفی بر اساس انطباق نظریه بر نمونه است. شیوۀ گردآوری اطلاعات بر اساس منابع مجازی و داده‌‌‌های ‌استنادی است.